Last Modified: October 26 2021 13:57:51.
 അഞ്ജന മിഴികൾ നിറഞ്ഞു ഭൂമിക്ക്
നൊമ്പരം കരൾ കവിഞ്ഞു
അണപൊട്ടിയോഴുകുമീ അശ്രു പ്രവഹത്തിൽ
അവളുടെ ഹരിതാംബരം നനഞ്ഞു

പുലരിയിലാദ്യത്തെ പൂവുകൾ ചൂടിച്ച
പുളകവുമായ് ഭൂമി കാത്തിരുന്നു
ഉദയ ദിവാകര സംഗമം നേടിയ
നിമിഷങ്ങൾ നിർവൃതി ആയിരുന്നു
പ്രണയ വിശുദ്ധി തൻ
പ്രണവമായ് തീർന്നപ്പോൾ
ഹൃദയശ്വരൻ സൂര്യനായിരുന്നു

ഉരുകുന്ന മധ്യാഹ്ന ദുഖങ്ങളിൽ അവൾ
കരയുമ്പോഴും സ്നേഹമായിരുന്നു.
മധുരപ്രതീക്ഷതൻ തിരികെടുത്തി സൂര്യൻ
പിരിയുമ്പോഴും സ്നേഹമായിരുന്നു.
ഈ മണ്ണിൽ ഗദ്ഗദം കനകതാരങ്ങൾ തൻ
മിഴികളിൽ തേങ്ങും വെളിച്ചമല്ലേ.